உடன்பிறப்புகளுக்கு வெட்கமும் உண்டு, வேதனையும் உண்டு!

கடந்த சில நாட்களாக தினகரன் கருத்துக் கணிப்பால் விளைந்த குழப்பங்களும், அதன் விளைவாக ஏற்பட்ட துன்பியல் சம்பவங்களும் தமிழ் இணைய உலகில் பல்வேறு விவாதங்களை கிளப்பியிருக்கிறது. சட்னி, சாம்பார்களும், போலித்தமிழர்களுமாக கூட்டு சேர்ந்து இந்நிகழ்ச்சிகளை இந்திய சுதந்திர திருநாளைப் போல கோலாகலமாக கொண்டாடிக் கொண்டிருந்தாலும், தமிழின் மீதும், தமிழர் மீதும் அக்கறை கொண்டு விவகாரத்தை நடுநிலையோடு விவாதிக்கும் பதிவர்களையும் காணமுடிகிறது.

ஜெயாடிவியை கண்டு ஆனந்தப்பட்டும், துக்ளக்கை படித்து புளகாங்கிதப் பட்டும் பதிவிட்ட பதிவர்களுக்கு சாட்டையடியாக உடன்பிறப்பு வரவனையான் “யோக்கியவான் எடுக்கட்டும் முதல் கல்லை” என்று எழுதினார். அவரது பதிவின் உண்மை நோக்கத்தை மறைத்து திமுககாரன் கொலையை ஆதரிக்கிறான் என்ற ரீதியிலான கும்பலோடு கோவிந்தா ரக கூச்சல்களை இவ்வாரம் காணமுடிகிறது.

நடந்த சம்பவங்களுக்கு திமுககாரன் வெட்கம் மட்டும் படவில்லை. வேதனையும் படுகிறான். நடந்த நிகழ்ச்சிகளை மறக்கவோ அல்லது மறைக்கவோ திமுக தலைமை எந்த முயற்சியையும் மேற்கொள்ளவில்லை. அதனால் தான் சிபிஐ என்ன வானத்தில் இருந்து குதித்தவர்களா என்று கேட்காமல் நேர்மையுடன் சிபிஐ விசாரணைக்கு பரிந்துரைத்திருக்கிறார் தமிழக முதல்வர்.

இச்சம்பவத்திற்கும் முன்னதாக சில வன்முறை சம்பவங்களில் திமுகவினரின் பெயர் அடிபட்ட போதெல்லாம் கட்சிக்காரன் என்ற வகையில் சப்பைக்கட்டு கட்டாமல் நீதிக்கு உட்பட்டு நடவடிக்கை எடுத்த வரலாறு திமுகவுக்கே சொந்தம். மதுரை லீலாவதி கொலைவழக்கு உட்பட தான் ஆட்சியில் இருந்த உள்ளாட்சிகளை கலைத்தது வரைக்கும் ஏகப்பட்ட உதாரணங்களை திமுககாரனால் காட்டமுடியும்.

அதேவேளையில் ஒரு சம்பவம் நடந்த சில மணி நேரத்திலேயே எந்த விசாரணையும், ஆதாரமும் இன்றி மூன்று கொலைகள் செய்த ரவுடி அழகிரி என்று சன் டிவி, ஜெயா டிவி மற்றும் துக்ளக் வகையறாக்கள் கூச்சல் போட்டதில் உள்நோக்கம் மட்டுமன்றி ஒரே கல்லில் இரண்டு மாங்காய் அடிக்கக் கூடிய லாவகமும் தெரிந்தது. அழகிரி வன்முறை சம்பவத்தை லைவ் ரிலேவாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தார் போன்ற கற்பனைக்கெட்டாத இட்டுக்கதைகளின் உள்நோக்கம் என்னவென்றும் நாம் ஆராயவேண்டியிருக்கிறது.

சி.பி.ஐ. விசாரணையில் அஞ்சாநெஞ்சன் அழகிரி குற்றவாளி என்பது நிரூபிக்கப்பட்டால் அவரை காப்பாற்ற கலைஞர் எந்தவித நடவடிக்கையும் எடுக்கப் போவதில்லை. அதே நேரத்தில் ஆராயாமல் நீதி வழங்க அவர் மதுரை பாண்டிய மன்னனும் அல்ல. மிசா காலத்தின் போதே உயிருக்கு ஆபத்து ஏற்படும் என்று தெரிந்தும் தன் மகனை சட்டத்துக்கு கட்டுப்பட்டு காவலர் வசம் ஒப்படைத்தவர் டாக்டர் கலைஞர்.

பூரண மதுவிலக்கு வேண்டும், டாஸ்மாக் கடைகளை மூடவேண்டும் என்று ஒரு புறம் போராட்டம் நடத்திக் கொண்டே மறுபுறம் டாஸ்மாக் ஊழியர்களுக்கு 200 கோடி அளவிலான சலுகைகள் வேண்டும் என்று அறிக்கை விட்டு இரட்டை வேடம் போடும் குணம் கொண்டவர் அல்ல கலைஞர். அவரது உள்ளம் தெள்ளிய நீரோடை.

நீதிக்கும், ஜனநாயகத்துக்கும் கட்டுப்பட்டு தலைவன் வழியில் நிமிர்ந்த நன்னடை போடும் உடன்பிறப்புகள் நடந்த சம்பவங்களுக்காக வெட்கம் மட்டுமல்ல. வேதனையும் அடைகிறோம். சட்டப்பூர்வமான விசாரணையில் வெளிவரும் உண்மைகளுக்கு தலைவணங்குவோம்.